Evet, gerçekten de bazen görünmez olduğumu düşünüyorum. Nasıl mı? Anlatayım:

Mesela bisiklet yolunda bisiklet kullanırken karşımdan gelen insanlar sanki onlara çarpmak üzere değilmişim gibi yürüyüşlerine, sohbetlerine veyahut o anda ne yapıyorlarsa o şeye devam ediyorlar. Son saniyeye kadar ellerim fren kollarında bekliyorum, çoğunlukla yoldan çıkan ya da frene basan ben oluyorum. Aynı yöne doğru gittiklerimizi saymıyorum bile. İşte böyle durumlarda “Ulan acaba görünmez miyim?” diye sık sık soruyorum kendime. Amsterdam’da bisiklet kullananlar da soruyor mudur acaba benzer soruları? Devamını Oku →