Masal Servisi : Alzheimer Hastası Yaşlı Adam

Gece gece bitirme projesi bir yandan, Yapay Zeka dersi projesi bir yandan, öksürük – bel ağrısı bir yandan, Orhan Gencebay bir yandan canıma okurken telefonda kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj geldi. Sonra hemen arkasından başka bir numaradan o mesajın devamı gibi görünen başka bir mesaj, ve üçüncü bir numaradan onun da devamı olan başka bir mesaj. Sonra dairesel kuyruk veri yapısındaki gibi yeniden ilk numara, sonra ikinci, sonra üçüncü.. birkaç tur attılar. Mesajları sırası ile birleştirince ortaya bir hikaye çıktı. Sırası ile aynen yazıyorum;

1 – Yaşlı adam üstünü giyinip bahçeye çıktı
2 – Biraz temiz hava almak iyi gelir diye düşünmüştü
3 – Bahçeye çıktığında mahalleli çocukların uçurtmalarının, kendi evinin çatısındaki antene takıldığını gördü.
4 – Bu olay üzerine çatıya çıktı. Uçurtmayı antenden kurtardı. Aklına çocukluğu gelmişti…
5 – Babası onun dışarı çıkmasına neredeyse hiç izin vermemişti.
6 – İşte bunun için kağıttan yaptığı uçakları camdan uçururdu. Çocukken tek eğlencesi buydu.
7 – Bu düşüncelere dalmışken elinde bir uçurtma çatıda durduğunu fark edip, nasıl buraya geldiğini düşündü ve bulamadı.
8 – Elindeki uçurtmayı rüzgara savurup uçurmaya başladı. Uçurtmanın savrulurken oluşturduğu his onu çok mutlu etti.
9 – Aşağıdan gelen seslere kulak kesildi. Aşağıya baktığında çocukların uçurtmaya baktığını gördü.
10 – Eline baktı uçurtma uçuruyordu, nerde olduğuna baktı çatıdaydı ve aşağıdan çocuk bağırışları geliyordu.
11 – Neler olduğu hakkında bir fikri yoktu. İlacını içmeyi yine unutmuştu. Ama kendisine umutla bakan masum gözlere bakınca, içinden uçurtmayı onlara vermek geldi.
12 – Aşağıya indi ve uçurtmayı çocuklara hediye etti.
13 – Evine dönerken, içinde nedenini anlayamadığı garip bir mutluluk vardı.
14 – İyi geceler.

Sonra dayanamayıp son mesajı yazan numaraya cevap yazdım : “Eee kim olduğunu söylemeyecek misin?”.

Cevap hemen geldi : “Masal servisi… :P”.

Böyle servise can kurban be. Yazının başındaki o tüm her şeyi unutturdu vallahi.

Olaya geri döneyim, ikinci mesajdan sonraki her mesajda merakım iyice arttı. Güzel bir şekilde devam ettiği için kesmek de istemedim son mesaja kadar bekledim, ama “İyi geceler” den sonra merakıma yenilip sordum artık. Aradığım cevabı bulamadım tabi ama gelecekte yeniden olması için de bir istek vardı içimde, engellememek için pek ardını aramadım.

Bir süre sonra bilindik bir numaradan mesaj geldi, kimin yazdığını öğrenmeden rahat yaşayamayacağımı, uyuyamayacağımı bilen birinden. Suçunu itiraf etti. Meğerse bir grup arkadaşın ortaya attığı bir oyunun kurbanı olmuşum. Bloguna da yazmış hemen -> Masal Servisi.

Biz lisedeyken böyle şeylerle uğraşmazdık, bu çocuğu gerçekten seviyorum :)